Nurcan CEYRAN
Aylardır tüm dünyanın da mücadele verdiği Kovit-19’la bilindiği üzere Türkiye olarak bizde yoğun bir şekilde mücadele ediyoruz.
Mart ayı itibarı ile başlayıp, Nisan sonuna kadar çok iyi kontrol ettiğimiz salgındaki son durum maalesef son zamanlarda Gaziantep için hiç iç açıcı görünmüyor.
İnsanların yoğun bir şekilde sokaklarda, marketlerde, parklarda gezmeleri, Ramazan ayı dolayısıyla ev ziyaretleri falan derken kontrolden çıkan karantina süreciyle birlikte maalesef koronavirüs memleketimiz olan Gaziantep’te hızla yayılmaya başladı…
İnsanların maskeyi ağzını ve burnunu kapatmak yerine, çenesinde, cebinde veya elinde bir tespih gibi taşıması akıl alır gibi değil!
Evlerimizde yaklaşık 2 aylık bir süredir, resmen hapis hayatı yaşadık. Bu sürecin boşa gitmemesi için daha duyarlı olmak varken, bu kadar duyarsız olmanın hiç bir açıklaması olamaz artık.
Bir Vali düşünün, devamlı, “Lütfen” diye başlayıp, “Allah rızası” için diye devam eden, samimi, doğal bir tavır ile kurallara uyulması için âdete yakarış halinde günlük onlarca twit atıyor…
Belki birazcık duyarlılik ile, dikkat etmemizi gerektirecek insani bir yaklaşım sergilememiz gerekirken maalesef, daha fazla ve âdete inadına duyarsız, öngörüsüz insanlar olduk…. Organize Sanayi Bölgesi’nde bir çok fabrika çalışanının virüs testinin pozitif çıkması nedeniyle fabrikalar kapandı, caddeler insan kaynıyor. Banka, PTT ve market önlerinde çok ciddi kuyruklar var. Buralarda sosyal mesafeyi kontrol altına almaya çalışa polisler, banka yada market çalışanları gözden kaçmıyor. Bu iş bu kadar zor olmamalı. Çünkü koronavirüs illeti sadece bizde değil tüm dünyada var olan bir hengame. Kurallar net, sosyal mesafe ve maske. Bunun için hâlâ birileri bizleri uyariyorsa, çok ciddi oranda cezalar yazılıyorsa artık şapkamızı çıkarıp masaya koyma zamanı gelmiş demektir.
Bu süreçte takındığımiz tavır sadece bizi değil, ailemizi, sevdiklerinizin koruyacak ya da tehlikeye atacak….. Ayrıca mübarek bir aydayız. Devamlı korktuğumuz ve dikkat ettiğimiz bir konu “kul hakkı” ve bu salgın belki de en büyük imtihanımiz oldu kul hakkı konusunda….
Birilerinin ölümüne sebep olmak için, ailelerinin yanına gidemeyen sağlıkçılar için, bizleri devamlı uyaran yetkililer, nefes tüketen, zaman ayıran, kendisinden fedakarlık eden insanların hakkına girmemek için, bu yayılma sürecini bir nebze durdurmak için herkese çok ama çok küçük bir görev düşüyor.
Evlerimizden çıkmayın denildiğinde çıkılmasın, maskeler doğru ve yerinde takılsın ve sosyal mesafe korunsun….
Daha güzel yarınlar için uyalım ve lütfen uymayanları da uyaralım.
