Nurcan CEYRAN
Pandemi başladığı andan itibaren başta Gaziantep olmak üzere tüm Türkiye’ye de herkeste bir panik havası oluşmuştu, korku içinde adeta evlere saklandık…
Bu tedbirlere şimdilerde kısmen uyum sağlanmış olsa da maalesef tüm Dünyada olduğu gibi, salgının önü kesilemedi.
Doğal olarak, sürecin uzayacağı düşüncesi de herkesin işine, aşına yönelmesine sebep oldu.
Sürecin devam ediyor oluşu, farklı yasaklar getirilmesine yol açmış olsa da; rahat bir nefes almamıza olanak sağlamadı maalesef.
Maske ve mesafenin zorunlu olduğu ve üstüne bir de ceza uygulanması ile biraz daha tedbirli, kontrol altında tuttuğunuz bu dönem rahatlama olur diye düşünürken Gaziantep in,
Vaka sayılarının her gün artış içinde olması, çok dikkat çekici oldu…
Kalabalık ortamlarda insanlar mesafeyi korumaya çalışsa da bunu kendi isteği ve çabası ile olmadığı aşikar aslında…
Belki korunmak, kendimizi ve sevdiklerimizi korumak için duyarlı olsak şimdiye kadar olan bu süreçte çok daha kaliteli yol kat etmiş olurduk…
Güvenlik, kolluk kuvvetleri, cezai yaptırımlar dan korktuğumuz için dikkat etmeye çalışıyoruz ne yazık ki, nitekim mutlaka bir yerden, anons, uyarı, oluyor ki o zaman herkes tedbir moduna geçiyor…
Birilerinden korktuğumuz için değil de, belki de insanlık görevi gibi bakılmış olsaydı geldiğimiz bu noktada bu süreci çoktan bitirmiş yada çok az sayıda kayıplar ile daha başarıLI olabilirdik….
Neredeyse her evde bir taşıyıcının olduğu söylenen bu dönemde yeni bir atak olması durumunda önünü kesmek neredeyse imkansız olacak gibi görünüyor…..
Umarım bu sürecin daha hızlı bitmesi için herkesin elinden geldiği ölçüde tedbirli olması gerektiğini, bunu alışkanlık hâline getirdiği, sorumluluk olarak benimsediği duyarlı davrandığı bir süreç olarak tamamlarız!
