Gaziantep’te doğuştan ‘Spina Bfida’ hastalığı nedeniyle engeli nedeniyle tekerlekli sandalye ile hayatına devam eden Hakan Alpaslan Duman (23), 2018 yılında spor yapmaya başladı. Alpaslan, 2 yıl içerisinde tekerlekli sandalyeden büyük ölçüde kurtulup koltuk değnekleri ile ilk adımlarını atarken, tedavi gördüğü merkezde de antrenör oldu.
Gaziantep’te Murat-Gülbeyaz çiftinin 6 çocuğunun en büyüğü olan Hakan Alpaslan Duman, doğuştan olduğu söylenilen ‘Spina Bfida’ hastalığı nedeniyle tekerlekli sandalyeye bağımlı olarak yaşamak zorunda kaldı. Uzun yıllar hayatın bu şekilde devam ettiren ve bir gün adım atma hayali ile yaşayan Duman, 2018 yılında açılan Gaziantep Büyükşehir Belediyesi tarafından açılan Engelsiz Yaşam Merkezi’ne başvurdu. Burada 2 yıl boyunca hidroterapi ve fitness eğitimleri alan Duman, tesisteki tekerlekli sandalye basketbol takımı ile çalışmalarda başladı.
ÖĞRENCİ OLDUĞU TESİSTE ANTRENÖR OLDU
Burada spor ile iç içe hayatını devam ettiren Duman, Gaziantep Büyükşehir Belediyesi Engelsiz Yaşam Merkezi’nde tekerlekli sandalye basketbol takımına antrenörlük yapmaya başladı.
Yaşadığı zorlu günleri anlatan Hakan Alpaslan Duman, kendi başına ayağa kalkabilmenin çok güzel bir duygu olduğunu ve bu duygusunu tarif etmekte dahi zorlandığını söyledi.
Şimdi insanlara dahil olabildiği için ve kimseye bağımlı olmadığı için mutlu olduğunu kaydeden Duman, ”Çok çalıştım hiç pes etmeden her gün spor yapıp egzersizlerimi yaptım. Böyle bir ilerleme kaydettim. 2 buçuk yıldır burada öğrenciyim. Aynı zamanda burada personel oldum. Antrenörlük yaptım. Daha önce belden kemerli cihazlarla ayağa kalkardım. Ama o zamanda da yanımda mutlaka birisi olmak zorundaydı. Kendi başıma ayağa kalkmak çok güzel bir duygu. Tarif edemeyeceğim bir şey. Önceden parka dahi gitseydim ya da ailemle bir yere gitseydi mutlaka onların beni bir yere oturtup beni tekrar oradan almalarını bekliyordum. Ama şu anda onlara bende dahil olabiliyorum. Çok güzel bir duygu düşünürken bile anlatmakta zorlanıyorum. Tekerlekli sandalye basketbol oyuncusuyum. Sonra burada eğitimler alıp başarılı olup ayağa kalkmayı başarınca buradaki herkesin desteği ile antrenör oldum” dedi.
‘SÖNMÜŞ MUMU YAKMAK DAHA ÇOK AYDINLATIR’
Hakan Alpaslan Duman, bundan sonraki hedefinin koltuk değneklerini de bırakıp aktif bir şekilde basketbol hayatıma devam etmek olduğunu belirterek, bu şekilde öğrencilerine faydalı olmak istediğini kaydetti.
Duman, ”Bundan sonraki hedefim koltuk değneklerini de bırakıp aktif bir şekilde basketbol hayatıma devam etmek istiyorum. Bilmiyorum ama belki bir mucize olur. Bu şekilde öğrencilerime faydalı olmak ve bir yandan da eğitim hayatıma devam etmek istiyorum. Her sabah uyandığımda kendime şöyle söylerim. Hiçbir şey engel değildir, yeter ki biz isteyelim. Bize hiçbir şey engel olamaz. Sönük bir mumu yakmakla hiçbir şey kaybedilmez aksine daha çok aydınlık olur diye düşünüyorum. Ben burada hocalık yapınca aileler çocuklarını bana daha çok güveniyorlar. Benim çocuğumda senin gibi olabilir diyorlar. Benim başarımın altındaki sebep ailemdir. İnanmak azim etmek başarabileceğimi düşünmek bunlar önemli ama ben hayatıma renk katan herkesi aile olarak gördüm. O yüzden başarmamdaki en büyük etken ailemdir” diye konuştu.
‘SEVGİSİZLİK EN BÜYÜK ENGELDİR’
Hakan Alpaslan Duman, 3 Aralık Dünya Engelliler Gününe ilişkin ise en büyük engelin sevgisizlik olduğunu söyleyerek şöyle dedi: ”Engellilik herhangi bir uzuv kaybı ile olmaz. Engellilik insanın aklındadır. En büyük engellilik ise bana göre sevgisizliktir. Herhangi bir uzuv kaybı olmayıp bazı şeyleri kafasında bitirememiş insanlar bana göre engellidir. Bana göre arkamdaki öğrencilerim ve ben engelli değiliz. Çünkü ben bazı şeyleri başarmış ve başarmaya devam ediyorsam kimse bana engelli diyemez. Engellilik insanın aklındadır.”
